Το MEGAλο όνειρο μας... στοιχειώνει;

Από τη Βίκυ Διαμάντη
Το MEGA σίγουρα έγραψε ιστορία στον εγχώριο τηλεοπτικό χώρο, ιστορία με λαμπερά γράμματα στον ψυχαγωγικό τομέα και ιστορία σκοτεινή στο ενημερωτικό κομμάτι με το ρόλο και την παρεμβατικότητα που είχε στις πολιτικές εξελίξεις.

Ωστόσο οι τελευταίες αναμνήσεις που έχουμε από αυτό σχετίζονται με τη μυθοπλασία, μιας και λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή οι σειρές που προβάλλονταν καθημερινά σημείωναν πολύ υψηλή τηλεθέαση.
Η δημοτικότητα λοιπόν της ταινιοθήκης του άλλοτε Μegaλου καναλιού είναι αδιαμφισβήτητη και οι διεκδικητές που θα παλέψουν να την αποκτήσουν αρχές Απριλίου που θα βγει προς πώληση, αρκετοί. Εκτός όμως από τις σειρές του παρελθόντος που έγραψαν ιστορία στα χρόνια της ακμής της ιδιωτικής τηλεόρασης και προκάλεσαν πολλές συζητήσεις για την ετεροχρονισμένη επιτυχία που σημείωναν, ξεκίνησε παράλληλα μια παρελθοντολαγνεία, μία στροφή των καναλιών και των εταιρειών παραγωγής στο παρελθόν με στόχο την αναβίωση προγραμμάτων που σημείωσαν επιτυχία. Έτσι μετά την ανακοίνωση του ΣΚΑΪ ότι από τη συχνότητά του επιστρέφει η σειρά «Λόγω τιμής», συζητιέται η επιστροφή της «Πολυκατοικίας», του «Κόκκινου δωματίου», της σειράς «Σ’ αγαπώ μ' αγαπάς» και πιστέψτε με έπεται συνέχεια… Φαίνεται ότι τα κανάλια μετά το ναυάγιο των ριάλιτι (ευτυχώς αυτή η μόδα αρχίζει να ξεθωριάζει) έχουν βαλθεί να μας βάλουν να κάνουμε ένα back to the past ταξίδι.

Γιατί όμως παρακολουθούσαμε τις σειρές του MEGA σε επανάληψη; Οι λόγοι ήταν πολλοί…
Έλλειψη προτάσεων από τα υπόλοιπα κανάλια. Όταν είχες να επιλέξεις ανάμεσα σε ριάλιτι, ριάλιτι και μια σειρά, έστω και παλιά, ναι προτιμούσες τη σειρά… Απουσία διαφημίσεων… Λίγο πριν κλείσει το MEGAλο κανάλι δεν παίζονταν διαφημίσεις στο πρόγραμμα του, ούτε ενημερωτικές εκπομπές. Παρακολουθούσες τηλεοπτικές σειρές back to back χωρίς ενοχλητικά διαλείμματα. Σαφώς οι σειρές αυτές είχαν ποιότητα, σφιχτά σενάρια, προσοχή στις λεπτομέρειες, πολύ καλό καστ, για κάποιες άλλωστε είχε διατεθεί την εποχή που γυρίστηκαν ένα πολύ υψηλό μπάτζετ.
Μετά λοιπόν και τη μετακίνηση στελεχών του MEGA, αλλά και τηλεορασανθρώπων που έζησαν εκείνη την ανθηρή περίοδο σε άλλα κανάλια, άνοιξε η όρεξη για αναβίωση του παρελθόντος… Η σκέψη απλή και θα τη χαρακτήριζα και… πρόχειρη… Πετυχημένη συνταγή, σίγουρα αποτελέσματα!!! Είναι όμως τόσα σίγουρα;

Τι εγγυάται ότι θέλουμε να ξαναδούμε τους ήρωες μιας άλλης -ανέμελης- εποχής με άσπρα μαλλιά, στην εποχή της κρίσης, να προσπαθούν να βρουν ισορροπία και να παλεύουν για το βιοπορισμό τους; Μήπως και οι «ήρωες» έχουν την εποχή τους, αυτή που τους γέννησε και τους έθρεψε και μπαίνοντας σε μια άλλη εποχή χάνουν την αίγλη τους; Γιατί ένας ακόμη λόγος που παρακολουθούσαμε ξανά τις σειρές έχει να κάνει και με τις προσωπικές αναμνήσεις του τηλεθεατή από την εποχή της δόξας του προγράμματος και της δικής του προσωπικής δόξας, τότε που η καλή ζωή δεν αποτελούσε ένα άπιαστο όνειρο για το μέσο Έλληνα… (ανεξάρτητα αν το όνειρο εξελίχθηκε στην πορεία σε εφιάλτη).  Σε εκείνη την εποχή ανήκουν όλοι αυτοί οι ήρωες και κανείς δεν εγγυάται ότι θέλουμε να τους ξαναδούμε ξεθωριασμένους να παλεύουν για τα προς το ζην ή να μιλούν για θέματα της ζοφερής περιόδου της κρίσης. Από την άλλη πλευρά, μήπως αυτή η παρελθοντολαγνεία δεν αφήνει να προχωρήσει το πράγμα και καθηλώνει την τηλεόραση σε στασιμότητα; Δεν υπάρχουν ιδέες, δεν υπάρχουν δημιουργοί; Υπάρχουν και έχουν όλη τη διάθεση να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Υπάρχουν όμως και νέες συνθήκες που δεν έχουν καμία σχέση με του παρελθόντος. Το ίντερνετ που πλέον έχει εισβάλλει στη ζωή μας, δίνοντας τη δυνατότητα να δούμε τι συμβαίνει διεθνώς στο χώρο της μυθοπλασίας και εισάγοντας ένα διαφορετικό τρόπο παρακολούθησης, με άλλες ταχύτητες και όχι μόνο από την τηλεοπτική οθόνη (από το τάμπλετ, το κινητό, την οθόνη του υπολογιστή). Μήπως λοιπόν αντί να επικρατήσει η καθήλωση στο παρελθόν, το καλύτερο θα ήταν να ρίξουν οι ιθύνοντες και οι δημιουργοί των προγραμμάτων μια ματιά στο μέλλον; Άλλες οι απαιτήσεις και τα ερεθίσματα του 15-54 του παρελθόντος, άλλες της ηλικιακής αυτής ομάδας του σήμερα. Οι αναμνήσεις πάντα είναι γλυκές, μήπως όμως όταν έρχονται στο σήμερα χάνουν τη μαγεία τους και μεταμορφώνονται σε απωθητικά φαντάσματα;