Η Sara Blaedel στην Αθήνα: τι μας δήλωσε

Την Τρίτη 17 Απριλίου η «Βασίλισσα του αστυνομικού μυθιστορήματος» της Δανίας Sara Blaedel επισκέφθηκε την Αθήνα για να παρουσιάσει το νέο της βιβλίο «Αγνοούμενη» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος. 

Θεωρείται η «Βασίλισσα των αστυνομικών μυθιστορημάτων» της Δανίας –τα βιβλία της έχουν πωλήσεις άνω των 2,3 εκατομμυρίων μόνο στη Δανία, μια χώρα με πληθυσμό 5,6 εκατομμύρια– και η σειρά με πρωταγωνίστρια τη Λουίσε Ρικ, από τις πλέον αγαπημένες του είδους σε όλο τον κόσμο, θα μεταφερθεί σύντομα στη μικρή οθόνη από τα Bron Studios. Για το βιβλίο της Gron Stov (Πράσινη Σκόνη), κέρδισε το 2004 το βραβείο της Δανέζικης Ακαδημίας για πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα αστυνομικής λογοτεχνίας. Έκτοτε τα βιβλία της έχουν εκδοθεί σε 37 χώρες. Το 2014 ψηφίστηκε –για τέταρτη φορά– ως η δημοφιλέστερη συγγραφέας της Δανίας και το 2015 απέσπασε το ανώτατο λογοτεχνικό βραβείο της Δανίας, De Gyldne Laurbær. Το 2016 βραβεύτηκε στο Horsens Crime Festival με το Πρώτο Βραβείο Αναγνωστικού Κοινού. Είναι πρέσβειρα της οργάνωσης «Σώστε τα Παιδιά». Η Sara Blaedel μίλησε στο laflink.blogspot.com για την ηρωίδα του βιβλίου της και εξηγεί γιατί επέλεξε να γράφει αστυνομικές ιστορίες…

Η κεντρική ηρωίδα των βιβλίων σας είναι η Λουίσε Ρικ, πώς την επινοήσατε;

Είναι πολύ ενδιαφέρον γιατί πραγματικά ήρθε, δεν την δημιούργησα μετά από σκέψη. Όταν εργαζόμουν σαν δημοσιογράφος μία μέρα ξεκίνησα να πλάθω την ιστορία της αλλά όχι για να τη δημοσιεύσω. Δεν ήταν η πρόθεσή μου να γίνει βιβλίο. Ήμουν βέβαια λάτρης των βιβλίων αστυνομικής λογοτεχνίας και τα διάβαζα από πολύ μικρή. Έτσι λοιπόν έπλαθα την ιστορία απλώς για να ψυχαγωγηθώ. Ήξερα το όνομά της, αλλά δεν ξέρω πραγματικά πώς μου προέκυψε. Ήξερα ότι εργάζεται στο αστυνομικό τμήμα στο τμήμα ανθρωποκτονιών. Ο τρόπος που ξεπήδησε από το μυαλό μου, μου δημιούργησε την περιέργεια να βρεθώ σε ένα αστυνομικό τμήμα και να δω πώς είναι η καθημερινότητά της. Η ίδια άλλωστε δεν συνελήφθην ποτέ, ούτε βρέθηκα για κάποιο άλλο λόγο σε αστυνομικό τμήμα. Για να μάθω λοιπόν τις λεπτομέρειες της καθημερινότητάς της έστειλα ένα γράμμα στον πρώην διοικητή του τμήματος Ανθρωποκτονιών και του εξήγησα τι κάνω. Λίγο αργότερα εκείνος επικοινώνησε μαζί μου και πραγματικά ενθουσιάστηκα όταν με πήρε στο τηλέφωνο και με κάλεσε στο γραφείο. Εκείνη την στιγμή συνειδητοποίησα ότι πρόκειται πραγματικά να γίνει και ότι δεν είναι μία ιστορία που απλώς υπάρχει μέσα στο κεφάλι μου. Έτσι ξεκίνησα την έρευνά μου για το βιβλίο μου...Ήθελα να φτιάξω μία ανθρώπινη μορφή, όχι μία γυναίκα με υπεράνθρωπες δυνάμεις. Στο πρώτο μου βιβλίο έπρεπε να πάει στο σπίτι μίας κοπέλας και να της ανακοινώσει το θάνατο του φίλου της. Δεν μπορούσε να χειριστεί τη συγκεκριμένη κατάσταση. Είχε πάθει νευρικό κλονισμό και δυσκολευόταν πολύ να εκτελέσει την αποστολή της.

Συνήθως οι γυναίκες γράφουν βιβλία για τον έρωτα αλλά εσείς επιλέξατε να γράψετε για εγκλήματα... Γιατί;

Ήμουν πάντα μυστήρια. Όταν ήμουν παιδί αγαπούσα τα βιβλία μυστηρίου για παιδιά. Ήμουν ντροπαλή και είχα συστολή και μου άρεσε να χάνομαι μέσα στα βιβλία και να ξεφεύγω από τον πραγματικό κόσμο. Διάβαζα λοιπόν ιστορίες, όπου πρωταγωνιστούσαν τέσσερα παιδιά και ένας σκύλος που προσπαθούσαν να λύσουν μυστηριώδεις υποθέσεις. Και εγώ σκεφτόμουν ότι ήμουν μία από όλους και προσπαθούσα επίσης να λύσω τα μυστήρια που παρουσιάζονταν μπροστά τους. Έκανα υποθέσεις και σχέδια για να βρω τη λύση. Επίσης τραβούσαν το ενδιαφέρον μου οι εξαφανίσεις των ανθρώπων και η ιστορία που κρυβόταν πίσω από αυτές. Το φανταστικό σημείο είναι ακριβώς αυτό... Πώς κάποιος έφτασε στο σημείο να διαπράξει έγκλημα; Τι κρύβεται πίσω από ένα έγκλημα;