Παρουσίαση βιβλίου: Hippie – Paulo Coelho

Θα είμαι ειλικρινής: Ο Paolo Coelho ούτε αγαπημένος μου συγγραφέας είναι ούτε λατρεύω να τον μισώ. Όσα βιβλία του έχω διαβάσει μου ήταν μάλλον αδιάφορα και ανιαρά, γεμάτα τετριμμένα αποφθέγματα λαϊκής αμπελοφιλοσοφίας.

Η άποψή μου άλλαξε στο τελευταίο του βιβλίο, το πλέον αυτοβιογραφικό, το «Hippie» (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη), όπου μας ταξιδεύει πίσω στο χρόνο και μας εισάγει στη φιλοσοφία ενός κινήματος επαναστατικού για εκείνη την εποχή, τους χίπις. Αναμοχλεύει τις αναμνήσεις του από την περίοδο που και εκείνος ζούσε σαν χίπις και διηγείται γλαφυρά τις στιγμές που έζησε στη διάρκεια ενός ταξιδιού με προορισμό το εξωτικό Νεπάλ, έναν από τους λατρεμένους προορισμούς του κινήματος. Οι χίπις ζούσαν με το όνειρο της παγκόσμιας ειρήνης και της ανιδιοτελούς αγάπης. Κατάφεραν να ταρακουνήσουν τα θεμέλια του συντηρητισμού και να αποκτήσουν τεράστια δυναμική στους νέους εκείνης της εποχής. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ζούσαν μία ουτοπία, ωστόσο βλέποντας υστερόχρονα την επίδραση που άσκησαν στο κοινωνικό σύνολο, διακρίνει ότι συντέλεσαν καταλυτικά στο να αλλάξει ο κόσμος και ο άνθρωπος και οι ανάγκες του, έστω και για ένα περιορισμένο διάστημα, γιατί στις μέρες μας δεν ισχύει πλήρως αυτό, να μπουν στο επίκεντρο.  

Η ιστορία ξεκινάει από το Άμστερνταμ όπου στην πλατεία Dam Square μακρυμάλληδες νεαροί ντυμένοι με εκκεντρικά ρούχα έκαναν διαλογισμό και διέδιδαν τα μηνύματά τους, ακούγοντας μουσική και συζητώντας χωρίς ταμπού για τη σεξουαλική απελευθέρωση, αλλά και την αναζήτηση της εσωτερικής τους αλήθειας. Αντιδρούσαν στη συστηματοποιημένη ζωή (ανεξάρτητα αν στην πορεία και αυτοί υποτάχτηκαν στο συστημικό τρόπο ζωής).

Εκείνη την εποχή ο συγγραφέας είναι ένας Βραζιλιάνος νεαρός που ζει ανάμεσά τους και το όνειρό του είναι μία μέρα να γίνει συγγραφέας. Ψάχνοντας να βρει το βαθύτερο νόημα της ζωής του, παρασύρεται από μία γοητευτική γυναίκα, την Κάρλα,  σε ένα ταξίδι στο μακρινό Νεπάλ με το Magic Bus που κάνει τη διαδρομή του στην Ευρώπη με τελικό προορισμό το Κατμαντού. Στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού εμπλέκεται με τους συνταξιδιώτες του σε μία μοναδική εμπειρία που αλλάζει τις ζωές τους και τις προτεραιότητές τους ενώ τους οδηγεί σε αποφάσεις για το μέλλον. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ταξίδι αυτογνωσίας.  

Η διήγηση του Coehlo σε αυτό το μυθιστόρημα είναι δυνατή και παραστατική, με κάποιον τρόπο μεταφέρει τον αναγνώστη σε μία άλλη εποχή, διαδρά μαζί του και τον προβληματίζει σχετικά με σημαντικές αλήθειες της ζωής, τον εισάγει σε ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης και θεώρησης των εμπειριών που προσλαμβάνουμε στην πορεία της ζωής μας.

Και όλα αυτά με έναν τρόπο εύπεπτο που ελκύει και κρατάει τον αναγνώστη προσηλωμένο στην αφήγηση του συγγραφέα από την αρχή μέχρι την τελευταία σελίδα του βιβλίου.

«Όποιος θέλει να μάθει πρέπει να αρχίσει να παρατηρεί γύρω του»
Paulo Coelho

Από τη Βίκυ Διαμάντη