Η χρονιά που βραβεύεται η gay θεματολογία

Από τον Σπύρο Δευτεραίο

Η χρονιά που βραβεύεται η gay θεματολογία

Το όχι και τόσο αναμενόμενο Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης –ή μη αγγλόφωνης που είναι το πιο σωστό- στη «Φανταστική γυναίκα» από τη Χιλή, σε συνδυασμό με το αντίστοιχο σεναριακής προσαρμογής στον Τζεϊμς Άιβορι και στο «Να με φωνάζεις με το όνομά σου», σηματοδοτεί την αποδοχή της gay θεματολογίας στα κινηματογραφικά μεγάλα σαλόνια, από την στιγμή που υπάρχουν και καλές ταινίες. 

Όχι ότι είναι η πρώτη φορά, αφού πχ το 2006 το "Brokeback mountain" έφτανε μέχρι την οσκαρική βράβευση του Ανγκ Λι –πριν τον ανακαλύψει η Πέμυ Ζούνη...

Ιστορικά βέβαια οι βραβεύσεις της "Φανταστικής γυναίκας" ξεκίνησαν ένα χρόνο πριν στο Βερολίνο κερδίζοντας το βραβείο σεναρίου. Το στόρι αφορά μία τρανσέξουαλ –που την υποδύεται η επίσης τρανσέξουαλ Ντανιέλα Βέγκα. Η  τελευταία έγινε η πρώτη τρανς που ανέβηκε στην απονομή των Όσκαρ στα 90 χρόνια του θεσμού.

Τι είναι όμως η ταινία; Μια τρανσέξουαλ συζεί με έναν μεγαλύτερό της άντρα. Όταν ο τελευταίος πεθάνει, η οικογένειά του και οι αστυνομικές αρχές της κάνουν τον βίο αβίωτο, ειδικά όταν ανακαλύπτουν την πραγματική της ταυτότητα. Μακριά από τσιτάτα και καταγγελίες ο σκηνοθέτης Σεμπάστιαν Λέλιο, αφηγείται μια σημερινή ιστορία με τους κώδικες της ψυχαγωγικής ταινίας –όσο και αν αυτό μοιάζει οξύμωρο για κάποιους. 

Όσο για το «Να με φωνάζεις με το όνομά σου »; Κάποιοι θα έβαζαν τον βαρύγδουπο τίτλο: η ταινία που δίχασε το ελληνικό κοινό. Πολλοί την βρήκαν αργή, άλλοι μίλησαν για απουσία τολμηρών σκηνών –λες και ότι έχει gay θεματολογία πρέπει να είναι πορνό, ενώ δεν ήταν λίγοι αυτοί που υποστήριξαν την –βλακώδη – άποψη ότι έπρεπε να είναι οι πρωταγωνιστές gay. Με αυτό το σκεπτικό όσοι υποδύονται τον Ριχάρδο Γ', πρέπει να κουτσαίνουν ή όσες υποδυθούν τη Μήδεια να είναι ισοβίτισσες. Όσον αφορά τον εγχώριο διχασμό, αυτό που έχει λόγω ύπαρξης είναι η αποκάλυψη στο φινάλε. Ναι, αυτό δίχασε και αυτό σέβεται κανείς, όχι την σεξουαλικότητα των πρωταγωνιστών.

Στο περσινό Φεστιβάλ Καννών προβλήθηκε για πρώτη φορά το γαλλικό φιλμ «120 χτύποι το λεπτό» κερδίζοντας το μεγάλο βραβείο της επιτροπής, αλλά και την αγάπη του περσινού προέδρου Πέδρο Αλμοδοβάρ. Το φιλμ ήταν η επίσημη υποβολή της Γαλλίας για τα Όσκαρ, μόνο που δεν πέρασε ούτε στην short list των 9. Η ακτιβιστική δράση της οργάνωσης Act up στις αρχές των 90'ς αλλά και ένας έρωτας που δημιουργείται, ήταν το στόρι της ταινίας, μόνο που η ισορροπία ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ –στα όρια του διαφημιστικού- και στην προσωπική ιστορία, έγειρε υπέρ του πρώτου.

Στον αντίποδα των παραπάνω βραβευμένων και πολυακουσμένων φιλμ, στις αθηναϊκές αίθουσες εμφανίστηκαν και άλλα δυο φιλμ με gay θεματολογία .Πρωτίστως το τόσο βρετανικό «Του θεού η χώρα» που αν και σε μικρό κύκλωμα, άρεσε στην Ελλάδα.

Ένας νεαρός μοναχικός Βρετανός αγρότης προσλαμβάνει ένα Ρουμάνο για να τον βοηθήσει στο κτήμα. Η αρχική απαξίωση του πρώτου ως προς τον δεύτερο, κυρίως λόγω της καταγωγής του, μετατρέπεται σε έρωτα, με ένα από τα πιο συγκινητικά φινάλε της χρονιάς  Όσοι θέλησαν να το δουν σε δεύτερο επίπεδο, ανακάλυψαν ότι κρύβεται και σχόλιο για τον απομονωτισμό της Βρετανίας από την υπόλοιπη Ευρώπη, λόγω brexit, ενώ οι ψαγμένοι μουσικά ανακάλυψαν το προ 7ετίας "The days" του Patrick Wolf που ακουγόταν στο φιλμ και το λάτρεψαν.

Και αν του "Θεού η χώρα" αγαπήθηκε, το "Tom of Finland" είναι απορίας άξιον πώς βρήκε τον δρόμο για τη μία αίθουσα που προβλήθηκε για μια εβδομάδα (+ δυο εβδομάδες στις βραδινές προβολές). Η ζωή του πρωτοποριακού σχεδιαστή ομοφυλόφιλων σκίτσων Tom of Finland, Τούκο Λακσόονεν ήταν το στόρι του φιλμ που υπέβαλε η Φινλανδία για το Όσκαρ ξενόγλωσσης που όμως ούτε αυτό έφτασε μέχρι την short list των 9 ταινιών. Εκπληκτική ανασύσταση εποχής, μοναδική μουσική και –φυσικά- κοστούμια , αλλά και από την άλλη ένα αποσπασματικό σενάριο δημιούργησαν ένα παράξενο φιλμ, ακριβώς σαν την χώρα προέλευσης του.

Φυσικά το φιλμ το είδε σχεδόν τριψήφιος αριθμός θεατών, αφού η κουλτούρα των δερμάτινων ανδρών στη χώρα μας αντιμετωπίζεται είτε με χλευασμό, είτε με απαξίωση. Αξίζει όμως να ανακαλύψετε την ταινία, ως μια διαφορετική ματιά στην gay κινηματογραφική θεματολογία.